با سلام و آرزوی موفقیت
بر اساس قانون، اسناد و ادله اثبات دعوي ممكن است داده هایی باشد که در بستر فضای مجازی رد و بدل شده اند و در هيچ محكمه يا اداره دولتي نمي توان بر اساس قواعد ادله موجود، ارزش اثباتي آن ها را صرفاً به دليل شكل و قالب آن رد كرد. به طور كلي، ارزش اثباتي داده های مذکور با توجه به عوامل مطمئنه از جمله تناسب روشهاي ايمني به كار گرفته شده با موضوع و منظور مبادله داده پيام تعيين مي شود.
این بدین معناست که
هر گاه طرفین توافق به تنظیم قرارداد به صورت کتبی بنمایند، یا وجود يك نوشته از نظر قانون لازم باشد، مکاتبات رد و بدل شده (داده پيام) در حكم نوشته است و قابلیت استناد در محاکم را دارد. البته موارد زير از این قاعده مستثنی هستند:
الف – اسناد مالكيت اموال غير منقول
ب – فروش مواد دارويي به مصرف كنندگان نهايي.
ج- اعلام، اخطار، هشدار و يا عبارات مشابهي كه دستور خاصي براي استفاده كالا صادر ميكند و يا از بكارگيري روشهاي خاصي به صورت فعل يا ترك فعل منع مي كند.
تنها نکته ای که باقی می ماند ضمانت اجرای نقض تعهد برنامه نویس است؛
باتوجه به توضیحات داده شده به نظر می رسد در بدو امر متاسفانه نسبت به نکات حقوقی غفلت شده است. و پیش بینی های لازم درخصوص نقض تعهد انجام نشده ولی در هرحال می توانید درخصوص تاخیر در انجام تعهد و الزام به انجام تعهد و جبران خسارات وارده ... اقدام به طرح دعوای حقوقی نمایید.
به طور کلی درخصوص قراردادها لازم است بدانید اگر در قرارداد ضمانت اجرای نقض را پیش بینی نموده باشید مطابق همان عمل خواهد شد، در غیر این صورت پروسه زیر طی خواهد شد؛ به این ترتیب که اول) الزام فرد به انجام تعهد، دوم) درصورت عدم امکان الزام، انجام تعهد به هزینه متعهد و توسط شخص ثالث، سوم) نهایتا دادن حق فسخ پیش روی شما خواهد بود و به همین موازات بحث جبران خسارت نیز قابل پیگیری خواهد بود.
موفق باشید.