موسسه حقوق فناوری اطلاعات برهان       بانک اسناد و قراردادهای حقوقی

0 امتیاز
1.3k بازدید
در سایت و نام دامنه - Domain توسط

با سلام و عرض ادب خدمت شما

من دانشجوی ارشد حقوق هستم  چند سوال در مورد دعاوی مربوط به نام های دامنه دارم.بسیار فوری و زود به جواب سوالات زیر احتیاج دارم  اگر حتی المقدور با رفرنس (فقط اشاره به اسم کتاب یا مقاله در این مورد) پاسخ بدهید که بتوانم به اصل منبع هم مراجعه کنم بسیار ممنون میشوم.

در مورد دعاوی حقوقی مربوط به نام های دامنه روند دادرسی در دعاوی حقوقی به چه صورت است؟ آیا دادگاه تخصصی برای دعاوی اکترونیکی در این زمینه داریم؟ [در جایی خواندم که بعضا به دعاوی حقوقی در این مینه شورای حل اختلاف جرایم رایانه ای رسیدگی می کند( البته متن قابل اطمینان نبود].

در مورد دعاوی کیفری مربوط به نام های دامنه نقش شورای حل اختلاف جرایم رایانه ای  با توجه به اینکه دادسرای و دادگاه ویژه جرایم رایانه ای داریم  به چه صورت است؟

این شورا از چه سالی تشکیل شده است ؟ آیا هم اکنون در حال فعالیت است؟

آیا فقط در تهران تشکیل شده است یا در شهرستان ها نیز چنین شورایی تشکیل شده است؟

1 پاسخ

0 امتیاز
توسط

باسلام و آرزوی موفقیت

پرسشتان بسیار کلی مطرح شده است و نیاز به شرح نکات زیادی (هم درخصوص مسائل عام در رسیدگی به دعاوی به طور کلی و هم مسایل خاص در رسیدگی به دعاوی تخصصی( دارد.

علی ایحال توجه داشته باشید چند طریق درخصوص اختلافات مربوط به نام دامنه وجود دارد؛

مورد اول: حل اختلاف در زمینه ثبت نام دامنه تحت .ایران از طریق داوری مرجع ثبت نام‌دامنه تحت .ایران:

 

الف. اختلافات قابل‌ رسیدگی. چنانچه شخص ثالثی («مدعی») بر طبق آیین‌نامه حل‌ اختلاف ادعای خود را بنا به دلایل مشروحه ذیل نزد مرکز داوری مطرح کند، دارنده ملزم به پذیرش نتیجه داوری خواهد بود.

۱. نام ‌دامنه دارنده مشابه یا دارای تشابه گمراه‌ کننده با علامت تجاری یا علامت خدمتی است که مدعی نسبت بدان دارای حق است، و

۲. دارنده هیچگونه حق یا منفعت مشروع نسبت به نام دامنه ندارد، و

۳. ثبت دامنه یا استفاده از آن با سوءنیت انجام گرفته باشد.

مدعی باید در جریان رسیدگی داوری ثابت کند که هر سه عنصر در ادعای وی موجود است.

ب. دلایل وجود سوء‌نیت در ثبت یا استفاده از نام دامنه. مقصود از سوء‌نیت مندرج در بند ۴(الف-۳) از سند حاضر، وجود شرایط و اوضاع و احوالی از قبیل موارد ذیل است:

۱. شرایطی که دلالت کند بر اینکه دارنده، نام دامنه را عمدتاً به منظور فروش، اجاره یا به هر نحو دیگر انتقال به مدعی، که مالک علامت‌ تجاری یا علامت خدمت است، یا به منظور فروش، اجاره یا به هر نحو دیگر انتقال به رقیب مدعی در ازای عوض ارزشمندی که افزون بر هزینه‌های متحمله برای ثبت امتیاز نام ‌دامنه است به ثبت رسانده یا آن را تحصیل کرده است، یا

۲. دارنده بدین منظور اقدام به ثبت‌ نام ‌دامنه کرده است که از امکان عرضه علامت در نام ‌دامنه مربوطه توسط مالک علامت تجاری یا علامت خدمت ممانعت به عمل آورد، یا

۳. دارنده اصولاً نام‌دامنه را به منظور ایجاد اختلال در فعالیت‌های مدعی به‌ثبت رسانده است، یا

۴. دارنده، با استفاده از نام دامنه و ایجاد مشابهت گمراه‌کننده با علامت متعلق به مدعی، و با ایجاد شبهه در زمینه منبع، حمایت مالی، وابستگی یا تأیید وبگاه یا مکان خود، یا ایجاد شبهه نسبت به یک محصول یا خدمت در وبگاه یا مکان خود، عمداً سعی‌کرده که کاربران اینترنتی را با قصد حصول منفعت تجاری به وبگاه یا مکان دیگر متعلق به خود جلب نماید.

پ. نحوه پاسخگویی به ادعای مدعی جهت اثبات حقوق و منافع مشروع دارنده نسبت به نام ‌دامنه. دارنده با وصول ادعانامه، جهت تشخیص نحوه پاسخگویی به ادعای مطروحه می‌تواند به بند ۵ آیین‌نامه حل اختلاف مراجعه کند. وجود شرایطی مانند شرایط ذیل به منزله آن است که دارنده دارای حقوق و منافع مشروع نسبت به نام دامنه است:

 

ادامه پاسخ ذیلا درج شده است

توسط
۱. دارنده از نام دامنه یا نامی متناظر با آن جهت ارائه مشروع کالا یا خدمات استفاده می‌کرده یا می‌تواند ثابت کند که در شرف آماده شدن جهت چنین استفاده‌ای بوده است.
۲. دارنده (به عنوان یک فرد، پیشه یا سازمان دیگر) از طریق نام‌ دامنه، حتی بدون ثبت علامت تجاری یا علامت خدمت، شناخته شده‌است، یا
۳. دارنده، نام ‌دامنه را به نحو مشروع برای مقاصد غیرانتفاعی یا عادلانه مورد استفاده قرار داده و هیچ قصدی برای حصول منفعت تجاری از جهت گمراه کردن و هدایت مصرف‌کنندگان، یا منحرف‌کردن ایشان از علامت تجاری یا علامت خدمت مورد بحث ندارد.
ت. انتخاب مرکز داوری. مدعی با ارائه ادعانامه، مرکز داوری مورد نظر خود را از میان مراکزی که مورد تأیید مرکز ثبت قرار گرفته‌اند انتخاب می‌کند. مرکز داوری انتخاب‌ شده مسؤولیت جریان رسیدگی را به جز در مواردی که به شرح مندرج در بند ۴(ج) ادغام صورت می‌گیرد، برعهده دارد.
ث. شروع رسیدگی و جریان انتصاب هیأت رسیدگی داوری. آیین‌نامه حل‌ اختلاف نحوه انتصاب هیأت رسیدگی و شروع و جریان رسیدگی را بیان می‌دارد.
ج. ادغام. چنانچه اختلافات مضاعفی بین دارنده و مدعی بروز نماید، دارنده یا مدعی می‌تواند درخواست کند که دعاوی متعدد با یکدیگر ادغام شده و تجمیعاً در یک دعوی واحد نزد هیأت مورد رسیدگی قرار گیرد. این درخواست باید به اولین هیأت رسیدگی که به منظور استماع دعوی راجع به اختلافات فی‌مابین طرفین منصوب‌ شده است تسلیم گردد. هیأت رسیدگی می‌تواند صرفاً بنا به صلاحدید خود مبادرت به ادغام هر تعداد از اختلافات مطروحه نماید، مشروط بدانکه اختلافات ادغام‌ شده تحت شرایط مقرر در این سیاست‌ نامه یا هرگونه مقررات الحاقی بعدی که مرکز ثبت اتخاذ می‌کند قابل رسیدگی باشند.
چ. هزینه‌ها پرداخت تمامی هزینه‌هایی که بایستی در ارتباط با هریک از اختلافات مطروحه نزد هیأت‌ داوری بر طبق مقررات این سیاست ‌نامه به مرکز داوری پرداخت گردد، توسط مدعی صورت خواهد پذیرفت، مگر در مواردی که دارنده تصمیم بگیرد که هیأت ‌رسیدگی سه‌ نفره را به نحوی که در بند ۵(ب-۴) از آیین و مقررات حل‌ و فصل اختلافات مقرر شد ه‌است برگزیند، که در این ‌صورت تمامی هزینه‌های مربوطه به نحو مساوی بین دارنده و مدعی تقسیم خواهدشد.
ح. دخالت مرکز ثبت در رسیدگی. مرکز ثبت در جریان رسیدگی و اقداماتی که در نزد هیأت داوری اتخاذ می‌گردد هیچگونه دخالتی نخواهد داشت. به علاوه، مرکز ثبت هیچ مسؤولیتی در قبال تصمیمات متخذه از سوی هیأت داوری برعهده نخواهد داشت.
خ. خواسته. خواسته قابل ‌حصول مدعی در جریان هر یک از رسیدگی‌های مطرح در نزد هیأت‌رسیدگی داوری فقط تا حد الزام به ابطال نام‌ دامنه متعلق به دارنده یا انتقال ثبت ‌نام‌ دامنه به نام مدعی محدود خواهد بود.
د. ابلاغ و انتشار مرکز داوری هر نوع تصمیم متخذه از سوی هیأت‌ داوری در ارتباط با نام دامنه مورد ادعا را به مرکز ثبت اعلام خواهد کرد. تصمیمات متخذه توسط هیأت داوری به طور کامل از طریق اینترنت منتشر خواهد شد مگر در موارد استثنایی که بخش‌هایی توسط هیأت داوری حذف شود.
ذ. دسترسی به رسیدگی قضایی. شرایط الزام‌آور داوری که در بند ۴ مقرر گردیده است، مانع از آن نخواهد بود که دارنده یا مدعی، قبل ‌از آنکه فرآیند داوری آغاز شود یا بعد ازآن، اختلاف خود را جهت رسیدگی مستقل نزد دادگاه‌های جمهوری اسلامی ایران مطرح نمایند. اگر هیأت داوری چنین تصمیم بگیرد که ثبت نام‌ دامنه بایستی ابطال‌ شده یا منتقل گردد، مرکز ثبت پس از ده (۱۰) روز کاری (بنا به ‌تقویم جاری در مقر مرکز ثبت) از زمان وصول تصمیم هیأت‌ داوری از طریق مرکز داوری، اقدام به اجرای آن تصمیم خواهد کرد، مگر آنکه ظرف مدت ده (۱۰) روز مذکور، مرکز ثبت، مدارک رسمی ناظر به شروع دادرسی در دعوی مطروحه بر علیه مدعی (گواهی دادگاه مبنی بر طرح دعوی) را وصول نماید. اگر مدارک مزبور ظرف مدت ده (۱۰) روز کاری واصل گردند، مرکز ثبت تصمیم هیأت داوری را به مورد اجراء نخواهد گذارد، و هیچ اقدام دیگری اتخاذ نخواهد کرد تا زمانی‌که مرکز ثبت هر یک از موارد ذیل را دریافت نماید: (۱) دلایل قابل ‌قبول مبنی بر حصول توافق فی‌مابین طرفین، (۲) دلایل قابل ‌قبول مبنی بر رد دعوی یا اعراض از آن، (۳) نسخه‌ای از حکم یا قرار قطعیت یافته دادگاه مربوطه مبنی بر رد دعوای دارنده، یا مبنی بر انکار حق دارنده در استفاده از نام ‌دامنه.
(نکته تکمیلی: دارنده در شرایط ذیل نمی‌تواند ثبت‌ نام ‌دامنه را به کسی دیگر انتقال دهد: (۱) زمانی که رسیدگی داوری بر طبق بند فوق در جریان بوده و همچنین تا مدت ده (۱۰) روز کاری (برطبق تقویم جاری در مقر مرکز ثبت) بعد از خاتمه رسیدگی مذکور؛ (۲) در طی مدتی که رسیدگی قضایی یا داوری در مورد نام ‌دامنه متعلق به دارنده جریان دارد، به ‌غیر از موردی‌که طرفی که امتیاز نام ‌دامنه به وی انتقال می‌یابد کتباً موافقت نماید که ملزم و مقید به تصمیم دادگاه یا داوری باشد. مرکز ثبت این حق را برای خود محفوظ می‌دارد که هرگونه انتقال ثبت نام دامنه به دیگری را که برخلاف مفاد مقررات بند فوق صورت پذیرد، لغو نماید.)
توسط
مورد دوم: سایراختلافات و دعاوی در زمینه ثبت نام دامنه تحت .ایران :

تمامی اختلافاتی که فی‌مابین دارنده و هر طرف دیگری غیر از مرکز ثبت در زمینه ثبت نام ‌دامنه به ‌نام دارنده مطرح گردد و موضوع تحت رسیدگی‌ الزام‌آور داوری بر طبق مفاد بند قبل قرار نگیرد، از طریق رسیدگی در دادگاه، داوری یا هر طریق دیگر مقتضی در رسیدگی به چنین اختلافی مورد حل ‌و فصل قرار خواهد گرفت.
بنابراین غیر از موردی که در قسمت بالا شرح داده شد، در سایر موارد طبق قواعد کلی آیین دادرسی درصورت عدم مصالحه و سازش، طرفین می توانند دعوا را به داور مرضی الطرفین ارجاع دهند یا از طریق مراجع قضایی اقدام نمایند.
همانطور که می دانیم درحال حاضر محاکم حقوقی/محاکم کیفری( در معیت محاکم کیفری دادسراها جهت انجام تحقیقات محلی وجود دارند)/ و شوراهای حل اختلاف رسیدگی به دعاوی را برعهده دارند. که هریک براساس صلاحیت به دعوا رسیدگی می کند.
1-شوراهای حل اختلاف
صلاحيت شورا در امور حقوقي و کیفری؛ مطابق ماده 8 قانون شوراهاي حل اختلاف سه دسته از دعاوي در صلاحيت شوراهاي حل اختلاف است که توجه به سه نوع از صلاحيت ذاتي ؛ نسبي و محلي بايستي مورد توجه قرار گيرد.
صلاحيت ذاتي
صلاحيت ذاتي مراجع قضايي عبارتند از: حق و تکليف اين مراجع با توجه به صنف ؛ نوع و درجه آنها در رسيدگي به دعاوي و صدور رأي ؛ به حکم قانون .بدين ترتيب آنچه قانونأ در حيطه صلاحيت شوراهاي حل اختلاف قرار گرفته در زمره صلاحيت هاي ذاتي آن شوراها قلمداد مي گردد ک در ذيل مصاديقي از نوع صلاحيت ذاتي ساير مراجع شبه قضايي در مقام مقايسه با موارد صلاحيت ذاتي شوراها را احصا مي نماييم.
الف- صلاحيت شوراي حل اختلاف نسبت به مراجع غير دادگستري
1-      هيأت رسيدگي به اختلافات مالياتي
2-      هيأت رسيدگي به اختلافات گمرکي
3-      کميسيون هاي شهرداري
4-      ساير کميسيون هاي خاص مانند کميسيون ماده 5 و کميسيون ماده واحده منابع طبيعي و ...
ب- صلاحيت شوراهاي حل اختلاف نسبت به دادگاهاي اختصاصي
1-      ديوان عدالت اداري
2-      دادگاه هاي انتظامي قضات و دادسراي مربوطه
3-      دادگاه هاي نظامي و دادسراي مربوطه
4-      دادگاه ويژه روحانيت و دادسراي مربوطه
ج- صلاحيت شوراهاي حل اختلاف نسبت به موارد صلاحيت عام محاکم دادگستري
1-      صلاحيت ذاتي شوراي حل اختلاف نسبت به موارد معين با شرط (حصول سازش طرفين در رسيدگي به موضوع در شورا (بدون رعايت نصاب مالي ) در کليه امور مدني و حقوقي
2-      کليه جرايم قابل گذشت
3-      جنبه خصوصي جرايم غير قابل گذشت
4-      کليه موارد صلاحيت هاي رسيدگي شوراهاي حل اختلاف در موارد 9 و 11 قانون شوراهاي مزبور در حيطه صلاحيت هاي ذاتي اين شوراها مي باشد .
صلاحيت نسبي
دعاوي از نظر موضوع خواسته و بهاء متفاوت مي باشد . صلاحيتي را که بر مبناي موضوع خواسته و حد نصاب دعاوي تعيين مي گردد ؛ اصطلاحأ صلاحيت نسبي گويند . در دو مورد صلاحيت شوراي حل اختلاف واجد وصف صلاحيت نسبي با فرض حد نصاب است .
1-      دعوي مالي در روستا تا 20 ميليون ريال و در شهر تا 50 ميليون ريال.
2-      کليه دعاوي مربوط به تخليه عين مستأجره به جز دعاوي مربوط به سرقفلي و حق کسب و پيشه و تجارت.
کليه دعاوي راجع به اموال منقول ؛ ديون ؛ منافع زيان ناشي از جرم
مطابق با صلاحيت اخير ؛ دعاوي که مي تواند با فرض نصاب در صلاحيت نسبي شوراي حل اختلاف باشد موارد ذيل است که در صورت تقويم بالاتر از مبلغ نصاب (پنجاه ميليون ريال ) و يا در فرض ايراد خوانده دعوي در جلسه اول رسيدگي مطابق با مواد 62 و 63 قانون آيين دادرسي دادگاه هاي عمومي و انقلاب در امور مدني يا اينکه کارشناس تعيين شده توسط شورا ؛ بهاي خواسته را بيش از پنج ميليون تومان تعيين مي نمايد در اين صورت شوراي حل اختلاف < قرار عدم صلاحيت به شايستگي دادگاه هاي دادگستري صادر خواهد نمود و خواهان را به مرجع صالح هدايت مي نمايد .
موارد صلاحيت هاي حقوقي و کيفري شوراهاي حل اختلاف:
در صورت تراضي طرفين به رسيدگي اختلاف خود در شوراهاي حل اختلاف به منظور نيل به صلح و سازش قانونگذار اين موارد را در ماده 8 قانون شوراهاي حل اختلاف احصاء نموده است و در ماده 9 آن قانون به موارد صلاحيت هاي رسيدگي شورا بدون نياز به توافق طرفين اشاره نموده و در ماده 10 همان قانون رسيدگي به اموري حتي با توافق طرفين از شورا سلب شده است که عينأ درج مي گردد:
صلاحيت محلي
دعاوي مربوط در هر حوزه قضايي شوراي حل اختلاف بر اساس اينکه دعواي حقوقي مربوط به اموال منقول يا غير منقول باشد ماده 11 قانون آيين دادرسي دادگاه هاي عمومي و انقلاب در امور مدني مي گويد:
باتوجه به تخصصی شدن دعاوی، شوراها بعضاً به امور خاصی اختصاص پیدا کرده اند، من جمله شورای حل اختلاف ناحیه34) ويژه فناوري اطلاعات و ارتباطات(/ شورای حل اختلاف ناحیه27(ويژه اصناف(. این شورا در تمامی شهرها وجود ندارد.
http://www.dadgostary-tehran.ir/Default.aspx?tabid=3083
    
2-رسیدگی از طریق محاکم:
به طور کلی محاکم حقوقی به دعاوی حقوقی و محاکم کیفری به دعاوی کیفری رسیدگی می کنند. و درحال حاضر در تهران و برخی شهرستان های معدود در حوزه مورد سوال شعبه تخصصی تشکیل شده است.برای مثال همانطور که دادسرای ناحیه 31 تهران نیز مختص جرایم رایانه ای است یا شعبه مبارزه با جرايم رايانه اي در مجتمع قضايي شهيد قدوسي تشکیل شده است / شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی مجتمع قضایی شهید بهشتی تهران به‌عنوان مرجع تخصصی رسیدگی به دعاوی مالکیت فکری تعیین شده است...
نهایتا اینکه امکان طرح دعوی در مرکز داوری و حل اختلاف سازمان جهانی مالکیت فکری  (وایپو) نیز وجود دارد، که سوال شما معطوف به این مورد نمی شد.
درخصوص منبعی که به طور مستقیم به پرسشتون مرتبط بشه مقاله یا کتابی سراغ ندارم.اما  مقاله ای باعنوان "نام های دامنه و مسئولیت های مدنی ناشی از نقض علامت تجاری" نوشته حسین صادقی چاپ شده است که می توانید مطالعه فرمایید.
موفق باشید.

سوالات مشابه

0 امتیاز
1 پاسخ 1.1k بازدید
مشاوره حقوقی مشاوره حقوقی در حوزه فضای مجازی Borhan2

سلام! اینجا مکانی برای پاسخگویی به سوالات حقوقی شماست. لطفا سوالات خود در حوزه جرایم فضای مجازی, استارتاپ ها و کسب و کارهای اینترنتی, مالکیت فکری و کپی رایت, قراردادهای فناوری اطلاعات، ثبت اختراع و علایم تجاری و غیره را در این سایت مطرح نمایید.

سایت موسسه: www.cyberlaw.ir

تلفن موسسه : 88610340

فکس موسسه : 88628135

ایمیل : info @ ictlaw.ir

رزرو وقت مشاوره حضوری: 09120136257

مشاوره حقوقی

دسته بندی ها

دانلود نمونه شکایت کیفری جرایم رایانه ای و اینترنتی

دانلود نمونه لایحه دفاعیه جرایم رایانه ای و اینترنتی

دانلود نمونه دادخواست حقوقی

سینما وکیل - سینما حقوق

رزرو وقت مشاوره حقوقی حضوری - سایبرلا

رزرو وقت مشاوره حقوقی تلفنی - سایبرلا

وکیل جرایم سایبری متخصص جرایم اینترنتی - سایبرلا

مشاوره با کارشناس رسمی دادگستری کامپیوتر و فناوری اطلاعات  

اینستاگرام موسسه حقوق فناوری اطلاعات برهان

تلگرام موسسه حقوق فناوری اطلاعات برهان

سجاد نعیم وفا , کارشناس رسمی دادگستری کامپیوتر و فناوری اطلاعات

متن کامل قانون جرایم رایانه ای - سایبرلا

متن کامل قانون تجارت الکترونیک - سایبرلا

سینما وکیل - سینما حقوق  

...